Workshop at Breitner Academy on sensible effects of anthropogenic Climate Change.
Het Volgermeerpolder is een natuurgebied aan de uiterste noordgrens van Amsterdam en ligt tegelijkertijd tegen Broek in Waterland aan. Tussen de jaren 1920 en 1955 werd hier turf gewonnen. Aan die tijd herinnert een monument bij de ingang. Door het turf winnen ontstonden watergangen met huis- en stadsvuil uit Amsterdam. Later in de jaren 50 en 60 kwam er chemisch afval bij en werd dit gebied een van de grootste gifbelten van Nederland die in 1980 zichtbaar werd. “Het Volgermeerpolder is het grootst vervuilde gebied in Nederland, dat nu na sanering weer toegankelijk is”1 Sinds 2011 is het natuurgebied open voor publiek om te gaan wandelen of fietsen. Als je er doorheen loopt verwacht je niet dat zich onder al die bloemen en gras, kikkers en vogels nog steeds de toxische stort bevindt. Hiernaar verwijst alleen nog een monument bij de ingang maar blijft verder onzichtbaar.
Photos by Thomas Lenden
Workshop during the theme-week of the Breitner Academie (art education department of the Amsterdam University of the Arts). Artistic direction of this week: Let Death Dance Again. WOrkshops by Maarten Brinkman, Helmut Dick, Ruben Jacobs, Guerilla Kitchen, Let Death Dance Again en Juli Sikorska. All students (year 1-4) participated.
Themaweek No need to put me in CC, I’m already in it—and so are you!! EXPO Tijdens de themaweek gaan alle studenten van de Breitner Academie onder begeleiding van beeldend kunstenaars, ontwerpers, ecologen en filosofen aan het werk op verschillende locaties in en rondom Amsterdam. Ze onderzoeken waar en hoe de gevolgen van klimaatverandering lokaal zichtbaar, hoorbaar, proefbaar, ruikbaar, voelbaar zijn. Alle resultaten worden samen gepresenteerd en maken een artistiek onderdeel uit van de ‘Climate Crisis’ discussie. De begeleiders benaderen klimaatverandering vanuit verschillende expertises en disciplines. Met dank aan Maarten Brinkman, Helmut Dick, Ruben Jacobs, Guerilla Kitchen, Let Death Dance Again en Juli Sikorska. Voor een groot deel is de Climate Crisis veroorzaakt en versneld door de invloed van de mens op de planeet: onder andere het uitbuiten van natuurlijke bronnen, gebruik van fossiele brandstoffen of steeds groeiende verstedelijking. De menselijke invloed op de aarde en de atmosfeer is zo gewichtig dat de huidige geologisch tijdperk erna genoemd is: het Antropoceen. De era van de mens. Zijn we ons eigenlijk bewust van het effect dat we op de wereld hebben of lijkt het een abstracte gedachte ver weg van ons? Hoe kunnen we dit effect merk- en bespreekbaar maken? En moeten we ons niet eens de-centreren en beseffen dat we onderdeel zijn van de natuur en er niet los van staan? Onze relatie met de omgeving opnieuw overdenken? Van ego naar eco?